Gris
Bugüne kadar dağıtımcılığını üstlendikleri oyunlar arasında keyifle oynadığım, güzel referanslar olduğunu düşündüğüm çok sayıda örnek bulunduğundan, Devolver Digital ne zaman yeni bir oyun çıkaracağını duyursa, takip listeme alırım. Nitekim, GRIS de bu şekilde radarıma giren oyunlardan oldu ve bu oyunla geçirdiğim saatlerin sonunda “iyi ki öyle olmuş” diyorum.
Bu oyun nasıl anlatılır, daha doğrusu nasıl anlatılmalı bilemiyorum. Sanki klasik bir incelemedeki gibi “zıplıyor, kırıyor döküyor, bulmacaları çözerek ilerliyoruz” şeklinde bir anlatımı benimseyecek olursam bu oyuna haksızlık etmiş olurum gibi geliyor. O yüzden, ben GRIS’i kendimce anlatmaya çalışayım müsaadenizle.
Yine, Yeni ve Yeniden Bir Yolculuk Hikayesi…
Journey’in PC’ye de gelecek olmasına sevinenlerden ve o günü sabırsızlıkla bekleyenlerden misiniz? Eğer cevabınız evet ise, daha fazla beklemenize gerek yok. Eğer bugüne kadar böyle bir boşluk olduğunu düşünüyorsanız bile, artık bu boşluğu layıkıyla dolduracak bir oyunumuz var: GRIS.
Inside veya Limbo’yu oynayıp beğenmiş, hikayesinden etkilenmiş miydiniz? Sizi yine böyle etkileyecek bir oyun mu arıyorsunuz? Uzaklara bakmanıza gerek kalmadı, aradığınız o yeni tecrübe yanı başınızda sizi bekliyor: GRIS
Bu listeye başka maddeler de ekleyebilir, GRIS’in neden ve nasıl sizin için iyi bir oyun olabileceğine ilişkin örnekler verip durabilirim. Ama bana kalırsa, herhangi bir oyunla kıyaslanmaya veya güzelliğini anlatabilmek için sırtını beğenilen başka oyunlara dayamaya ihtiyaç duymayan bir oyun bu.
Platform oyunlarının zirvesinde yer almıyor olabilir. Bulmacaları belki pek çok oyuncu için kolay kalabilir. Metroidvania denilemeyecek bir metroidvania oyunu olarak da değerlendirilebilir kimilerince. Türü tartışma konusu edilebilir. “Kısa sürüyor, neredeyse göz açıp kapayıncaya kadar bitiyor” denilebilir bu oyun hakkında.
Ama işin aslı öyle değil. Sadece, bu çok güzel illüzyona o kadar kaptırmış oluyorsunuz ki kendinizi, 5-6 saatlik yolculuk ne ara başladı ne ara bitti anlayamıyor, sanki oyun bir anda başlayıp bitivermiş gibi bir hisse kapılıyorsunuz. Halbuki o yolculuk sizinle birlikte devam edecek, siz ne kadar sürdürmek isterseniz o kadar sürecek.
Peki bu yolculuktan geriye ne kalacak hafızalarımızda yer eden?
Oyunun Sanatla Buluşması…
Oyunun, ilk anından itibaren sizi etkileyeceğini düşündüğüm en temel özelliği, o muhteşem görselliği. Sanki bir sanat galerisinde eserler bir anda canlanmaya karar vermiş ve siz bir tablodan diğerine geçip duruyor, ilk anından son karesine kadar sizi sarıp sarmalayacak görsel bir şölenin ortasında, tek söz söylemeden çok şeyler anlatabilen etkileyici bir yolculukta GRIS’e eşlik ediyorsunuz.
Yolculuğunuz sizi bir mekândan bir başka mekâna taşırken, renklerin önce biri sonra bir diğeri ağırlığını koymaya başlıyor arka plandaki tablolara. Bölümlere adını veren dört rengin çeşitli tonlarıyla bezenmiş bu tablolar, tekrar tekrar izlemek isteyeceğiniz sahneler sunuyor. Bir sahnenin yaşattığı duygunun geçip gitmesinden endişe ederken bir sonraki sahnenin sizi içine çektiğini görüyor ve hüzünle sevinci, özlemle merakı (ve daha başka duyguları) bir araya getirebilen bir yolculukta olduğunuzu fark ediveriyorsunuz bir anda. İşte bu anlarla, görsel anlatımda ortaya koyduğu başarıya şapka çıkartılabilecek bir oyun olduğunu yeniden ve yeniden ispat ediyor GRIS ve siz de sessizce takdir ediyorsunuz.
Sessizliğinizin tek kaynağı bu olmuyor üstelik. Bu güzel tablolara eşlik eden bir başka güzellik, müzikler de sizi sessizliğe itiyor zaman zaman. Sahnelerle o kadar uyumlu, duyguları o kadar iyi aktaran eserler var ki size yolculuğunuzda eşlik edebilecek olan, araya girmek istemiyor, keyifle dinlemeye devam ediyorsunuz.
Bu yıl çok güzel oyunlar oynadım ve oyuncular adına güzel bir seneyi geride bıraktığımıza inanıyorum. Kötü oyunlara da denk geldim tabii ve onları hafızamdan silme çabası içerisindeyim. Neyse ki yılın kapanışını GRIS ile yapıyorum ve bu oyun o kötü oyun anılarını zihnin karanlık dehlizlerine sürükleyip yukarılarda capcanlı, taze ve güzel hatıralara yer açan bir oyun. Güzel bir final oldu; bu yıl kesinlikle bundan daha azını hak etmiyordu!
Artılar:
İyi bir sanatçının ellerinden çıktığını ilk görüşte anlayabildiğiniz görseller
O muhteşem sahnelere çok güzel uyum sağlamış müzikler
Herkese farklı şeyler anlatma, farklı şeyler hissettirme potansiyeli bulunan bir hikâye
Eksiler:
“Keşke bu kadar çabuk bitmeseydi” dedirtebilir
Bulmacalar yeterince çeşitli ve zorlayıcı gelmeyebilir
İnceleme: OGZ
Oyunları Takip Edin!
Türkçe Oyunlar